„Królewna pierwsze swe kroki po przyjeździe do Stegeborgu skierowała na dziedziniec ziołowy, który był w pełni rozkwitu, gorące lato sprzyjało rozprzestrzenianiu się woni olejków eterycznych. Mięta rosnąca na obrzeżach ziołowej rabaty dawała złudzenie orzeźwiających zapachów, poruszone krzewy różnych jej gatunków od ostrych do subtelnych cytrynowych woni odurzały zmysły. Za nią rosła melisa- krzew soczyście zielony z żółtymi delikatnymi kwiatami, był jakby przedłużeniem poprzedniego bukietu zapachów. A obok lawenda intensywnością woni zwabiała owady, cudowne motyle krążyły wokół drobniutkich kwiatów, swoimi ruchami skrzydeł rozsiewały boski zapach uspokojenia i relaksu. Leśny aromat tymianku, nasycał przestrzeń ogrodu korzenną nutą tak dalece, że gubiły się wyczuwalne poprzednie wonie. To on tu dominował, jedyny w swoim rodzaju, z fioletowym kwieciem i ostrymi łodygami. Lekki powiew nadmorskiego wiatru zakołysał lawendowym polem, kładąc jak delikatne sukno całą połać ametystowego kwiecia. Barwinek na chwilę ukrył się w zieloności, by ponownie w pełnym słońcu pokazać swoją niesamowitą barwę płomiennego fioletu”.
LUMINATORKA. PRZEZNACZENIE str. 77-78
